Eigenlijk is een stofbril en een zuurstofmasker nodig in en rond Siem Reap. Het stof, vuil en lawaai bepalen het straatbeeld op weg naar het platteland. Om maar niet te spreken van alle afval dat links en rechts neergegooid wordt. Vooral de hoeveelheid plastic vind ik onrustbarend.
Op onze zoektocht naar nieuwe plekken voor waterpompen kies ik ervoor om een zonnebril op te zetten. Letterlijk en figuurlijk.
De mensen zijn zo blij als er een waterpomp bij hun huis geplaatst wordt. Eindelijk drinkwater dat ze uit de grond, 25 meter diep, kunnen oppompen. Kinderen spetteren rond en de mensen zetten het boorteam van STWC een rijstmaaltijd voor als dank. 7 waterpompen zijn nu geboord, het begin is gemaakt in 2017!
Als ik het stof van mijn bril afveeg, zie ik mensen die wij gelukkig hebben gemaakt met water. Het geeft me een voldaan gevoel dat ik iets – hoe klein ook – heb kunnen bijdragen aan de leefomstandigheden van de arme Cambodjaanse plattelandsbevolking.
Aldje van Helden.
In memoriam Jan du Sart 6-9-2013