 |
 |
Nederland en Japan slaan de handen ineen in Siem Reap Cambodja. Beide landen gaan samenwerken op het gebied van water, lees het aanleggen van waterpompen en scholing van kinderen
Miss Takako Zgatashi kwam ik tegen in een steegje/straatje, nee zo kun je ze niet noemen. Een weggetje waar krotjes aan beide kanten gebouwd zijn. En hier wonen Cambodjanen!
Waarschijnlijk ging miss Takako rond met enkele sponsoren/touristen om te laten zien hoe belabberd de leefomstandigheden zijn voor sommige Cambodjanen.
We waren net bezig met het boren voor een nieuwe waterpomp aansluiting. Ik vertelde over de Stichting Twense Waterpompen: “very small small”. En zij vertelde over haar school, very big big nog geen 300 meter vanaf de plek waar wij aan het werk waren. “Ik kom kijken”, zei ik in mijn beste Japans.
De school blijkt bij nader inzien toch niet zo groot te zijn, maar wel dik ok. Miss Takako liet merken dat ze zeer onder de indruk was van mijn Japans.
Domo, Domo Arigato, Miss Takako. Deze woorden staan in mijn geheugen gegrift door het nummer Mr. Roboto op de CD Kilroy was here, van de Amerikaanse rockband Styx in 1983. Een goed nummer en zijn tijd ver vooruit.
Woensdag 7 januari 2015: we wisten dat er geen kinderen op school waren, anders kom je niet aan werken toe. De kinderen vragen allemaal voortdurend:
“WHAT IS YOUR NAME?”
“ONE -TWO-THREE-FOUR”……. “MOEY-PII- BEY-BOEAN”……Cambodjaans
De waterpomp is inmiddels gereed, aangelegd bij twee toiletten. En aan het einde van een blijde dag voor mij, kwam miss Takako met een grote glimlach, handen gevouwen op mij af. Met een lichte buiging: “thank you, thank you”
Ik antwoordde: “Mata au hima”, tot onze volgende ontmoeting!
Miss Takako geeft ook les op deze school, ze leert de Cambodjaanse kinderen tellen in het Japans (vermoed ik?)
Long Live Rock “N” Roll
Elzo 7-01-2015 Cambodja