De wekker ging wederom vroeg, want er moest weer gewerkt worden! Om 10:00 uur hadden we afgesproken met Cham Roeun, een jongen die hier in het hotel werkt. Daarvoor moesten we ‘een stukje’ fietsen – wat uiteindelijk een tocht van 60 kilometer werd (heen & terug). Als de voorzitter zegt een stukje is dat minstens 50 km, daar zijn we inmiddels wel achter! Tijdens dit ‘stukje’ fietsen kwamen we langs heel veel bruiloften, het is hier namelijk ‘wedding season’ – bij bruiloft moet je vooral denken aan te harde (valse) vervormde muziek en heel veel kleur! Een bruiloft duurt hier ongeveer 2 dagen en gaat dag & nacht door, dit hebben we zeker gemerkt want er was namelijk ook een bruiloft een paar honderd meter van het hotel vandaan – leuk(!), maar iets minder voor onze nachtrust…

Cham Roeun’s moeder woont in Pong Ro village, een prachtig dorpje op het platteland. Wat een verschil met de stad, maar zo ontzettend mooi! Geen verharde wegen, omringd door rijstvelden en zelf gebouwde houten huisjes op palen. Bij het huis van zijn moeder stond een defecte waterpomp, deze gaan we maken – en als dat niet mogelijk is komt er een nieuwe. Verder gaan we aan deze zandweg nog 4 andere waterpompen plaatsen bij mensen die geen waterpomp hebben. Ze verdienen het in dit dorp echt, de mensen werken namelijk heel hard – zelfs de mannen, een uitzondering ten opzichte van de mannen in de stad – ze zijn heel erg vriendelijk en natuurlijk dankbaar. Op de terugweg hebben we gegeten bij een Chinees wegrestaurant, eigenlijk heeft alleen Elzo een redelijke maaltijd gegeten, Michelle en ik hielden het bij droge rijst. Nadat we een beetje op krachten waren gekomen zijn we verschillende waterpompen gaan controleren in het gebied Khum Mouk Village.

We hebben de volgende pompen gecontroleerd:

Flowserve BV – staat: prima

Alexander, Milan, Julia – staat: prima

Edward, Margie (the American) – staat: prima

Gerdien, Zihni – staat: prima

Jos en Annelie – staat: prima

Goossens Raceshop Borculo – staat: prima

De waterpompen werkten allemaal prima! Vermoeid, nog meer verbrand, maar tevreden kwamen we terug bij ons hotel. Morgen (maandag 29-12-2014) begint de constructor al met het boren!

Liefs, Michelle & Nena

 

Dankwoord van Elzo de Haan (voorzitter STWC):

Ik ben onder de indruk en trots op het doorzettingsvermogen van deze meiden! Ik was zelf ook doodmoe van deze dag. Het is voor mij gemakkelijker om keuzes te maken omtrent de locaties doordat de meiden aanwezig zijn – streng, maar rechtvaardig.