Met 300 olifantjes over Lake Tonle Sap op eerste kerstdag 2014
Een boottocht van Phnom Penh naar Siem Reap (7 uur lang), bracht ons terug als roodhuiden – verbrand(!). Wij wilden natuurlijk alles zien en gingen boven op het dek zitten. De 300 olifantjes bleven benedendeks en zijn in goede gezondheid. De olifantjes zijn voor Carola Käller, een vriendin van Elzo, zij is de initiatiefneemster van www.hopefulchildrencenter.org. De olifantjes gebruikt zij als presentje voor mensen die doneren, wij brengen ze graag mee naar Nederland voor haar.
Het komt misschien een beetje door de kerstgedachte van ons, maar de quote:
‘als je niets groots kunt verrichten, doe dan iets kleins op een grootse manier’
vinden Michelle en ik ontzettend passen bij de Stichting Twentse Waterpompen Cambodja. Het zelf met eigen ogen zien is – hoe cliché ook – toch echt anders dan een waterpomp doneren. Maar het geld komt zeker ten goede aan de bevolking van Cambodja, dat is één ding wat zeker is!
Na aankomst in de ‘haven’ was het weer tijd voor een ritje met de Tuk Tuk terug naar het hotel – thuiskomen in Siem Reap.
 |
 |
Tweede kerstdag: op zoek naar nieuwe plekken en controle van waterpompen.
’s Ochtends vroeg vertrokken we met Samnang (constructor) in zijn oude jeep naar de regio Prasat Cha Village. Eerst via begaanbare wegen, maar al snel leken de ‘wegen’ meer op onbegaanbare weggetjes; toch lukte het met de jeep de mensen te bereiken.
We hebben de volgende pompen bezocht:
Pomp 20 – Maarten & Karen
Pomp 21 – Thijs – Iris – Benthe (Frank Lammertink)
Pomp 22 – Stijn Roffelsen
De pompen waren goed, behalve die van Frank. Die wordt binnenkort gerepareerd (don’t worry Frank).
De weggetjes werden smaller en smaller, soms hield de weg gewoon op en moesten we in de achteruit. Ondanks dit en de brandende zon hebben we 5 nieuwe plekken gevonden om pompen te bouwen. We gaan twee waterpompen bouwen binnen het Boeddhistische Tempelcomplex Presat Kandel waar mr. Makkara (Tuk Tuk driver) woont.
Verder in het buitengebied gaan we nog drie waterpompen aanleggen. De eerste locaties zijn weer uitgekozen en volgende week wordt er begonnen met de bouw van de waterpompen. De mensen zijn zo ontzettend dankbaar, iets waar wij als westerlingen nog wat van kunnen leren. Aw Koon tom tom – wat ‘big thank you’ betekent- hebben we dan ook de hele dag gehoord.
PS: So far so good! Het was een hete dag, maar dat kwam omdat we zelf in de fik stonden (Elzo)
Veel liefs, Michelle en Nena